استادان فرهیخته، پژوهشگران ارجمند و دانشجویان گرامی: هم اکنون بیش از سه دهه از توجه جهانی به موضوع حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی وحدود دو دهه از مباحث پیرامون توسعه پایدار میگذرد. واژه توسعه پایدار اولین بار به طور رسمی‌توسط کمیته جهانی محیط زیست در سال 1986در گزارش (آینده مشترک ما) مطرح شد و در اواسط دهه 1990بدین ترتیب شکل گرفت که رشد اقتصادی و توسعه اجتماعی به گونه‌ای صورت گیرد که سرمایه‌های زیست محیطی و نیازهای توسعه برای نسل آینده را دچار نقصان نسازد. قبل از این ایام، در تمامی پروژه های توسعه، صرفاً دیدگاه اقتصادی و ایجاد در آمد و بازده اقتصادی بیشتر، مد نظر بود. توسعه پایدار به عبارتی مدیریت و نگهداری منابع طبیعی ، کشاورزی و محیط زیست و جهت بخشی تحولات وساختار اداری در راستای استفاده بهینه در بخش گردشگری است، به طوری که تأمین مداوم نیازهای بشری و رضایتمندی نسل حاضر و نسل های آینده را تضمین کند. چنین توسعه پایداری (در محورهای کشاورزی، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری) با حفاظت زمین، آب وذخائر ژنتیکی گیاهی وجانوری همراه است، تخریب زیست محیطی به همراه ندارد، از فناوری مناسب استفاده می کند، از نظر اقتصادی بالنده وپایدار واز نظر اجتماعی مورد قبول است. در این راستا دستیابی به توسعه پایدار هم اکنون در دستور کار همه کشورهای جهان قرار دارد و همه دولت ها با توجه به زمینه های فرهنگی و اعتقادی خود تلاش...